ನೀ

ನಿನ್ನ ಮೈ ಕಾಂತಿಯದು ಸೂರ್ಯನ ರಷ್ಮಿಗೆ ಪೊರೆ ಬಿಟ್ಟ ಮರಿ ಹಾವು ಮಿಂಚಿದಂಗೆ
ನೆನಪಿನ ಪರಿಪಾಠವದು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದು ಅರುಣ ಕಡಲಲಿ ಮಿಂದು ತನ್ನ ತಾನೆ ನೋಡಿದಂಗೆ
ಅರಿಯದ ಹೃದಯಕೆ ನಿನ್ನಾಗಮನ ಶಾಂತ ಕಡಲಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಕಲ್ಲಿನ ಚುಂಬನದ ನಗೆಅಲೆಯಂತೆ
ಅಗಲಿಕೆಯ ನೋವದು ದಡದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದಿರುವ ಅರೆಜೀವದ ಕರಿಮೀನನ್ನು ರಣಹದ್ದು ಹೆಕ್ಕಿದಂತೆ

- ಮುಕಮಾಸು